اندونزی

اَندونِزی یا به‌طور رسمی جمهوری اندونزی کشوری است که در آسیای جنوب شرقی و اقیانوسیه قرار دارد. اندونزی یک مجمع‌الجزایر متشکل از ۱۷٬۵۰۸ جزیره و ۳۳ استان است.

اندونزی با جمعیت بیش از ۲۶۰ میلیون نفر، چهارمین کشور پرجمعیت دنیا است. نظام سیاسی این کشور جمهوری با انتخابات مجلس و ریاست جمهوری می‌باشد. پایتخت اندونزیجاکارتا است.

اندونزی با ۰۲۴, ۰۴۲, ۲ کیلومتر مربع وسعت (سیزدهمین کشور جهان) در نیمکره ی شرقی، در جنوب شرقی آسیا، در اقیانوس هند و دریاهای وابسته به آن واقع شده و متشکل از مجمع الجزایر و جزیره های فراوان (حدود ۶۰۰ , ۱۳ جزیره) است و خط استوا از آن می گذرد. اندونزی در جزیره گینه نو با پاپوا و هم چنین در جزیره برنئو با مالزی مرز مشترک دارد.
این کشور را می توان از لحاظ وضعیت طبیعی به چند قسمت زیر تقسیم کرد:
جزیره سوماترا: یکی از بزرگترین جزیره های جهان است و با جزیره های جاوه، سلبس و برنئو، در مجموع، جزایر سوندای بزرگ نامیده می شوند. قسمت عمده آن را جلگه ها و نواحی پست تشکیل داده و ارتفاعات آن (از جمله کوه های باریسان) در کناره غربی آن تا سمت شمال گسترده شده و دارای وسعت زیادی می باشند. رودهای آن کوتاه و پر آب بوده و اکثرا از سمت غرب به شرق جاری هستند و مهم ترینشان عبارتند از: کامپار، بارومون، ایندراگیری، روکان، موسی و هاری. جنگل ها که اغلب غیر قابل نفوذند، وسعت زیادی دارند. و مرداب های وسیعی نیز در کرانه شرقی آن وجود دارند. بلندترین نقطه آن قله کرینتجی (۳۸۰۰ متر) است.
جزیره جاوه: پنجمین جزیره وسیع اندونزی و از پرجمعیت ترین آن ها است که بیش از ۶۵% جمعیت کشور در آن زندگی می کنند. کوه ها در تمام نقاط آن پراکنده شده و قسمت اعظم آن را جلگه ها و جنگل ها تشکیل می دهند. رودهای آن عمدتا کوتاه و پرآب بوده و مهمترینشان عبارتند از: سولو، سرانگ، تاروم، سرایو و مانوک. بلندترین نقطه آن قله سمرو با ۶۷۶, ۳ متر ارتفاع است.
جزیره برنئو: قسمت اعظم این جزیره متعلق به اندونزی است که در اصطلاح محلی به آن کالیمانتان گفته می شود. ارتفاعات آن عمدتا در نواحی شمالی واقع شده و قسمت اعظم آن را جنگل ها و جلگه ها شامل می شوند. رودهای طویلی در آن جریان دارند از جمله: باریتو، ماهاکام، نگارا، کایان و کاپواس. بلندترین نقطه آن ۹۸۸,۲ متر ارتفاع دارد.
جزیره سلبس (سلب): جزیره ای کوهستانی و مرتفع است که قسمت اعظم آن را جنگل ها پوشانده اند. از رودهای آن می توان از ماریسا، کاراما، ماماسا، بونگکا و پالو نام برد. قله رانتکومبولا با ۴۵۵, ۳ متر ارتفاع بلندترین نقطه ی آن است. نام محلی این جزیره، سولاوسی است.
جزیره گینه نو: نیمه غربی این جزیره که اصطلاحا ایریان غربی گفته می شود و به اندونزی تعلق دارد. نواحی مرکزی و شمال غربی آن را کوه ها و نواحی بلند پوشانده و قسمت اعظم آن را جنگل ها و جلگه ها تشکیل میدهند. رود دیگول مهمترین رود آن است. بلندترین نقطه آن قله جایا (۰۲۹ , ۵ متر) است.
جزایر سوندای کوچک (نوساتنگارا): این جزایر بین جزیره جاوه و جزیره گینه نو واقع شده اند و عمدتا کوهستانی و مرتفع می باشند. بزرگترین جزیره های آن عبارتند از: سومباوا، فلورس، سومبا، تیمور و بالی.
سایر جزایر غربی: که در اطراف جزیره های برنئو، جاوه و سوماترا واقع شده و عمدتا کم ارتفاعند. بزرگترین جزیره آن، بانگکا می باشد.
سایر جزایر شرقی: که مجموعا به جزایر ملوک یا اویه معروف هستند و در اطراف جزیره های سلس و گینه نو واقع شده اند و کوهستانی و مرتفع اند. جزیره های هالماهرا و سرام بزرگترین جزیره های این نواحی می باشند.
بر روی هم اندونزی سرزمینی نیمه کوهستانی است. جلگه های آن عمدتا در جزیره های جاوه و سوماترا و جزایر سوندای کوچک (نوساتنگارا) و جنگل های آن عمدتا در جزیره های برنئو، گینه نو، و سوماترا واقع شده اند. آب و هوای آن گرم و مرطوب و پر باران است. بلندترین نقطه آن قله جایا با ۰۲۹, ۵ متر ارتفاع است. طویل ترین رود آن باریتو (۸۸۵ کیلومتر) و دریاچه توبا (۵۰۰, ۲ کیلومتر مربع) وسیع ترین دریاچه ی آن است.